เรียนรู้กับความโดดเดี่ยว

ท่ามกลางโมงยามแห่งความโดดเดี่ยว ..

หากเราเรียนรู้ที่จะ .. อยู่ตามลำพังกับเสียงหัวใจตนเอง

เรียนรู้ที่จะ .. สดับฟังถ้อยคำจากความเงียบ

เรียนรู้ที่จะ .. ขับเคลื่อนลมหายใจอยู่ในโมงยามแห่งปัจจุบัน

เรียนรู้ที่จะ .. เปิดเปลือยจิตออกสัมผัสโลกตามที่เป็นจริงอย่างกล้าหาญ

และเรียนรู้ที่จะ .. เผชิญหน้ากับความไม่เที่ยงแท้แห่งชีวิตด้วยความเข้าใจ

อยู่กับตนเองได้ .. จึงอยู่กับผู้อื่นได้

เติมเต็มให้แก่ตนเองได้ .. จึงเติมเต็มให้แก่ผู้อื่นได้

เข้าถึงจิตใจตนเองได้ .. จึงเข้าถึงจิตใจผู้อื่นได้

เมตตาตนเองได้ .. จึงเมตตาผู้อื่นได้

หากดำรงตนเช่นนี้ ...แม้จะโดดเดี่ยว .. แต่มิต้องเดียวดายเลย ...