วันอาทิตย์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2553

หมอกยามเช้า...

หมอกยามเช้าตรู่ที่หลายคนกำลังนอนหลับอย่างสบายอุรา
กับเตียงนอนนุ่มๆ ผ้าห่มอุ่นๆ ห้องนอนที่แสนสุขใจของเรา

เวลาประมาณตี 5 กว่าๆ ยามเช้าของวันเสาร์ที่ 25 กันยายน 2553
เด็กๆ ป.3, ป.6 และคุณครูต่างร่วมกันเดินสำรวจรอบๆ บริเวณโรงเรียนอย่างสุขใจ
หลังจากกิจกรรมดูดาวยามเช้าเวลาตี 4 กับพี่ๆ ชมรมดาราศาสตร์และอวกาศ มทส.

ต้นสน ต้นกล้วยรอบๆ รั้วของโรงเรียน พัดโบกสบัดช้าๆ รับสายลมอันแผ่วเบาพัดโชยมา..

ท้องทุ่งนาที่เราลงมือปลูกข้าวด้วยกันทั้งนักเรียน ผู้ปกครอง และครู ในยามเช้าเช่นนี้
กำลังเต้นระบำ ร่ายรำกับไอหมอก หยอกล้อกันท่ามกลางอ้อมกอดของอากาศที่เย็นสบายๆ

พวกเราได้สัมผัสอากาศที่สดชื่น สบายอุราทุกลมหายใจเข้า-ออก..

ขอขอบคุณอุ่นไอจากหมอกยามเช้ามากๆ ครับ...

วันศุกร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2553

ครูของหนู...ผู้ปกครองอาสา

พ่อแม่ ผู้ปกครองที่น่ารัก
เสียสละเวลาที่มีค่านัก มาเยี่ยมหนู
ที่โรงเรียน พ่อและแม่ มาเป็นครู
พวกหนูๆ ต่างตื่นเต้น แสนยินดี

มีเรื่องเล่า เรื่องเก่าแห่งความหลัง
เล่าให้ฟัง หัวเราะร่วน ด้วยสุขขี
ได้ความรู้มากมาย สาระดี
ที่ไม่มีในวันนี้ ที่เป็นอยู่

ก่อนแต่ครั้ง... นิทานแสนสนุก
ตายายปลุก เรื่องเก่าๆ ให้เรารู้
เรื่องชีวิต เรื่องการงาน ต่างพร่างพรู
ถ่ายทอดสู่ ลูกหลาน ด้วยหัวใจ

ทั้งงานบ้าน งานเรือน ทำอาหาร
งานจักสาน งานนา ว่ากันไป
ตามถนัด ความสามารถ ของใครๆ
แต่พวกหนู ก็สนใจ สิ่งได้ฟัง

บางครั้งได้ลงมือ สนุกนัก
ยิ่งประจักษ์ ความรู้เพิ่ม เติมความหวัง
ลูกหลานยิ้ม พ่อแม่สุข เพิ่มพลัง
อยากให้มา หลายๆครั้ง หนูขอบคุณ

...........**************............

ขอบคุณโครงการดีๆ "ผู้ปกครองอาสา" ที่ทำให้พวกหนูๆ และผู้ปกครองได้มาเรียนรู้ร่วมกัน

วันพฤหัสบดีที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2553

เจ้าเต่าทอง...



ตรงร่มไผ่ ข้างห้อง ของปอหนึ่ง 
เป็นที่ซึ่ง น่าสนใจ เป็นนักหนา
เด็กๆ น้อย ต่างเฝ้าคอย วันเวลา
ที่จะมา มองหา สิ่งมหัศจรรย์

มีอะไร น่าสนใจ ชวนจดจ่อ
เด็กเฝ้ารอ เวลาว่าง อย่างตั้งมั่น
พักเมื่อไร เร็วพวกเรา ไปดูกัน
ดูซิดู ดูนั่น น่ารักจัง

ตัวเล็กๆ ลายๆ มีจุดๆ
วิ่งลงมุด ซ่อนหลบ บ้างหงายหลัง
ดูท่าที วิ่งหนี สิน่าชัง
เด็กๆ หวัง อยากดูเจ้า แมลงเต่าทอง

บ้างตัวเหลือง บ้างตัวส้ม น่าชมยิ่ง
น่ารักจริง อยากจับไว้ เป็นเจ้าของ
แต่เมื่อคิด พิจารณา อย่างไตร่ตรอง
ปล่อยเจ้าท่อง ธรรมชาติ ดีนักแล


....คุณครูครับ ผมอยากดูแมลงเต่าทอง....

วันเสาร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2553

ไหว้ ไหว้ ไหว้ ยิ้มทักทายกัน...

ไหว้ ไหว้ ไหว้ ยิ้มทักทายเมื่อพบเจอกัน..


การไหว้ด้วยความรักของนักเรียนโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาที่มีให้กัน ไม่ว่าจะเป็นการทักทายตอนเช้า ตอนเย็น สิ่งที่งดงามที่ส่งให้กันระหว่างฉันกับเธอก็คือ รอยยิ้ม..

ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม กันให้เยอะๆ หน่อยเถอะหนา..
เพื่อส่งความรักที่ยั้งยื่นให้แก่กันและกัน

แสงตะวันยังไม่ลับขอบฟ้า รอยยิ้มยังส่งมอบให้กันและกันได้เสมอ
ความรัก บางทีเกิดจากรอยยิ้มเพียงน้อยนิด
การให้อภัย บางทีเกิดจากรอยยิ้มเพียงน้อยนิด

การรู้จักมอบความรักแด่สรรพสิ่งที่งดงาม ก็คือ การที่เรามองเห็นคุณค่าของทุกสิ่งทุกอย่าง แม้สิ่งนั้นคนส่วนมากมองไม่เห็นคุณค่า แต่ถ้าเรามองเห็นคุณค่าในสิ่งนั้น แสดงว่าความรักในความงามก็เกิดขึ้นในจิตใจของคนๆ นั้นแล้ว...


วันอังคารที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2553

น้ำตา...

ไหลๆ หยาดหยด รดแก้ม
ดวงตาที่เคยแจ่ม มีน้ำใส
หยาดหยด พร่างพรู หลั่งไหล
ไม่สบายใจ เรื่องใด หนอเด็กเอย

เจ็บโน่น เจ็บนี่ เจ็บที่ไหน
เสียใจ ด้วยเหตุใด ช่วยเฉลย
ไม่สบาย หรือไร ช่วยเอื้อนเอ่ย
เฉลย บอกครู ให้รู้ที

สะอื้นร่ำ เปรียบปาน ว่าเจ็บหนัก
เสียใจ ยิ่งนัก หรือไรนี่
ลูกศิษย์ตัวน้อย พลอยโศกี
จึงร่ำไห้ เช่นนี้ หนอพ่อ (แม่) คุณ

เสียงร้อง งอแง พาใจหวั่น
เอื้อมมือ โอบกอดพลัน สร้างอบอุ่น
ปลอบโยน คลายเศร้า อย่างละมุน
น้ำตาอุ่นๆ ค่อยเลือนหายไป

ตาแดง ตาก่ำ ด้วยร่ำร้อง
หน้าตา เศร้าหมอง ไม่สดใส
ล้างหน้า สักหน่อย จะดีไหม
ห่วงใย เจ้าดอก ลูกศิษย์จ๋า

เช็ดเถิดนะ เช็ดน้ำตา ให้หยุดไหล
สองมือน้อยปาดไว หมดน้ำตา
เปลี่ยนเป็นยิ้ม สวยสด ชื่นอุรา
หมดน้ำตา หมดทุกข์ ยิ้มสุขเอย.....

บันทึกความสุข...

ทุกวันศุกร์ในวันเปิดเรียน ณ โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา จ.บุรีรัมย์
นักเรียนประถมทุกระดับชั้นจะได้รับการบ้านจากคุณครู คือ "บันทึกความสุข"

       ในวันเสาร์-อาทิตย์ นักเรียนทุกคนต่างก็จะมีเรื่องเล่าสู่กันฟังและงานที่นักเรียนได้ทำก็คือ เขียนบอกความสุข ความเป็นอยู่ของนักเรียน ประสบการณ์ต่างๆ นานา ที่ได้รับเพิ่มจากสรรพสิ่งรอบๆ ตัวของเขา เขียนเล่าเรื่องผ่านประสบการณ์จริงในขณะของช่วงอายุของนักเรียนแต่ละคนเอง..


เรื่องราวประทับใจบางส่วน.. "จากปลายปากกานักเขียนรุ่นเยาว์"

รูปวาดสวยๆ คุณครูประจำชั้นของหนู..
หนูเขียนลงบันทึกความสุข ให้คุณครูดู
ความงามของภาพ ช่างซ่อนเร้นฝั่งลึกลงในภาพวาดนี้
บ่งบอกความหมายโดยนัย จากใจของพี่นุ...

 <<ผลงานของ..
เด็กชายเจนวัฒน์ พูนศรี (พี่นุ) ชั้น ป.6


ครูสอนที่หน้ากระดาน นักเรียนนั่งเหลียวมอง..
หนูเขียนสื่อมาเป็นภาพให้คุณครูรับรู้ จากความรู้สึกของหนูจริงๆ
คุณครูสอนล่วงเลยเวลามาจริงๆ หนูๆ ขอเสนอเหตุผลติงนิดๆ
สะท้อนความรู้สึกที่ได้รับ พร้อมกับใจความน่ารักของนักเรียน...

ผลงานของ..>>
เด็กชายมงคลชัย บ่อไทย (พี่แทน) ชั้น ป.6

กลั่นกรองจากใจหนู เขียนมาสู่ครูประจำชั้นอ่าน..
ทุกข้อเขียน บทกลอนที่เรียนมา จับปลายปากกาเขียนให้ครู
กลอนของหนูไพเราะจับใจครู ขอบคุณหนูๆ ที่ถ่ายทอดสะท้อนกลับมาสอน
ครูจะจดจำความนัย ในบทกลอน นำมาเล่าสอนตนเมื่อจากลา...

"ทุกสรรพสิ่งล้วนต้องมีการจากลา แต่ขึ้นอยู่กับว่าสรรพสิ่งนั้นจะเลือกการจากลา หรือ เลือกการจากไป"
.
<<ผลงานของ..
เด็กหญิงอาทิตยา เพชรตะกั่ว (พี่กระเต็น) ชั้น ป.6


ไร้สาระ...อย่างตั้งใจ

...ไร้สาระอย่างตั้งใจ...  
การสังเกตสิ่งไร้สาระอย่างตั้งใจ...เป็นสิ่งที่เด็กๆ ทำได้ดี แต่ผู้ใหญ่กลับทำไม่ได้

เพราะอะไร???

เด็กๆ มีความอยากรู้ สนใจใคร่รู้ ผสมผสานเข้ากับจินตนาการที่มีในตัวตนของเด็ก จึงทำให้สิ่งต่างๆ ที่เขาได้พานพบล้วนน่าสนใจใคร่เรียนรู้ยิ่งนัก ทุกสรรพสิ่งมีคุณค่า มีความสำคัญ 
แต่ผู้ใหญ่ จะมองว่า...ไร้สาระ...

เด็กๆ จะ...
- เฝ้ามองกลุ่มมดที่กำลังเดินทาง...ด้วยความตั้งใจ
- เฝ้าดูหอยทางที่กำลังคลานต้วมเตี้ยมข้ามทาง...ด้วยความตั้งใจ
- เฝ้าดูการเดินทางของใบไม้ ดอกไม้ ที่กำลังร่วงหล่นจากต้น...ด้วยความตั้งใจ
- เฝ้ามองปูที่กำลังวิ่งลงรู...ด้วยความตั้งใจ
- เฝ้ามองปลาที่กำลังว่ายน้ำ...ด้วยความตั้งใจ
-เฝ้ามองดูผีเสื้อที่กำลังดูดน้ำหวานจากดอกไม้ ...ด้วยความตั้งใจ
และ เฝ้ามองดูอะไรๆ อีกหลากหลายอย่าง...ด้วยความตั้งใจ

เด็กๆ ไม่ได้ทำในสิ่งที่ไม่มีความหมายหรอกนะ เพราะนั่นคือ...การเรียนรู้ของเขา
เพียงผู้ใหญ่ลองถามเขาสักนิด
- ดูอะไร
- เห็นอะไร
- รู้สึกอย่างไร
- ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น
- (คำถามอื่นๆ ที่เขาได้แสดงความคิดเห็น)

แล้วเราจะเข้าใจในเรื่อง "ไร้สาระ" ของเด็กๆ มากขึ้นทีเดียว

วันจันทร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2553

ไม่ยิ่งใหญ่...แต่มากมายรอยยิ้ม

ยิ้มเอ๋ย ยิ้มแย้ม
งามแจ่ม แต้มโลกสดใส
ยิ้มงาม ไม่ต้องลงทุนใดๆ
ยิ้มจากใจ มอบให้ใครๆ ทุกคน

ยิ้ม ยิ้ม ด้วยใจยิ้ม
งามพริ้ม ดูน่ายล
ยิ้มนี้ มีค่าทุกหมู่ชน
ทุกแห่งทุกหน ทุกคน ยิ้มให้แก่กัน

อาจดู ไม่ยิ่งใหญ่
ไม่ได้ ลงทุนเสกสรรค์
แต่มีความหมาย อนันต์
ยิ้มกัน ให้โลก สงบเย็น

ยิ้มนี้...ไม่มีจำกัด
ยิ้มนี้...ใช่วัดสวยเด่น
ยิ้มนี้...งดงาม ยามพบเห็น
ยิ้มนี้...ล้วนเป็น ความงดงาม

ไม่ยิ่งใหญ่ แต่มากมายรอยยิ้ม
ที่พร้อมจะพรายพริ้ม ได้ทุกยาม
ยิ้มนี้ ยิ้มทีไร แสนงดงาม
อยากเห็น ยิ้มอร่าม ทั่วโลกา
 
ยิ้มงามงาม จากเจ้าตัวน้อย
ยิ้มได้บ่อยๆ ดูเพลินตา
ยิ้มหวานๆ สดใส ไร้มายา
ยิ้มของหนูไม่ยิ่งใหญ่หรอกหนา แต่มีคุณค่า มากมาย

"อยากเห็นรอยยิ้มของทุกคน"

หลับ...



นิ่งเอย ยามเจ้าหลับ
หยุดสิ่งกระส่ายกระสับ ทุกอย่างไว้
พักผ่อนเถิดนะ เหล่าเมล็ดพันธุ์ที่สดใส
แล้วค่อยเริ่มผลิใบ ต้อนรับวันใหม่ ด้วยหัวใจที่เบิกบาน

************************

ความน่ารักสดใสของเด็กๆ
แม้ยามหลับ...
...ก็ยังทำให้เรายิ้มได้

"หลับอย่างมีความสุข"