ตอนผมเป็นเด็กผมชอบนอนกับคุณยายมาก..
ทุกคืนก่อนนอนคุณยายจะเล่านิทานให้ผมฟัง
และมีตัวละครที่ผมชอบมากสมัยเด็ก คือ “อัศวันขี่ม้าขาว”
คนบางคนใช้ชีวิตทั้งชีวิตรอคอยอัศวินขี่ม้าขาว
คลายเด็กที่เฝ้ารอของขวัญวันเกิดด้วยใจจดจ่อ...
ผมเชื่อว่า..ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วไม่มีแม่ พ่อ ลูก ญาติ เพื่อนๆหรือคนรักที่สมบูรณ์อย่างแท้จริง..
เพราะฉะนั้น...
“เราอย่าได้เฝ้ารออัศวินขี่ม้าขาวเลย แต่จงสร้างมันขึ้นจากตัวของเราเองนะครับ ผมคิดว่าตัวผมเองนี่แหละ คือ...อัศวินขี่ม้าขาว..”
อัตตาหิ อัตตโน นาโถ: ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน
ตอบลบยืนด้วยตนเอง แล้วเราจะยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
อาจจะไม่สูงใหญ่ แต่ก็ยิ่งใหญ่ในใจเรา....