แม่ผู้แก่เฒ่าเดินไม่ได้คนหนึ่ง เป็นที่รำคาญใจของลูกชายเหลือเกิน สมัยนั้นยังไม่มีสถานสงเคราะห์คนชรา จึงไม่รู้ว่าจะเอาแม่ไปฝากใครให้เลี้ยงแทนชายหนุ่มจึงตัดสินใจแบกเอาไปปล่อยป่าให้อยู่ตามยถากรรมระหว่างทาง แม่ไม่วอนขอ ไม่ถามไม่ว่าอะไรตั้งใจหักกิ่งไม้ตามทางเรื่อยไปเข้าป่าลึกไกลมากแล้ว ลูกชายวางแม่ลงบนโขดหิน แล้วหันหลังเดินกลับทางเดิมไป ..ตอนนี้เองที่แม่ตะโกนตามหลังลูกชายไปว่า .."ลูกเอ๋ย!! เดินตามรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้ให้นะจะได้ไม่หลงทาง...ผมรักแม่ครับ..
เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่ เป็นบาปแท้ที่ลูกเถียงแม่เช้าค่ำลูกกระทำความผิดนี้อย่างนี้เป็นประจำ ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย..คิดถึงแม่มากมาย...
แม่ผู้แก่เฒ่าเดินไม่ได้คนหนึ่ง เป็นที่รำคาญใจของลูกชายเหลือเกิน สมัยนั้นยังไม่มีสถานสงเคราะห์คนชรา จึงไม่รู้ว่าจะเอาแม่ไปฝากใครให้เลี้ยงแทน
ตอบลบชายหนุ่มจึงตัดสินใจแบกเอาไปปล่อยป่าให้อยู่ตามยถากรรม
ระหว่างทาง แม่ไม่วอนขอ ไม่ถามไม่ว่าอะไร
ตั้งใจหักกิ่งไม้ตามทางเรื่อยไปเข้าป่าลึกไกลมากแล้ว ลูกชายวางแม่ลงบนโขดหิน แล้วหันหลังเดินกลับทางเดิมไป ..
ตอนนี้เองที่แม่ตะโกนตามหลังลูกชายไปว่า ..
"ลูกเอ๋ย!! เดินตามรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้ให้นะจะได้ไม่หลงทาง...
ผมรักแม่ครับ..
เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่ เป็นบาปแท้ที่ลูกเถียงแม่เช้าค่ำ
ตอบลบลูกกระทำความผิดนี้อย่างนี้เป็นประจำ ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย..
คิดถึงแม่มากมาย...