ยามเย็น ของวันหนึ่ง
เด็กหญิงตัวน้อย อนุบาล 1
หยิบสมุดเล่มเล็กๆ เล่มหนึ่ง
แล้วเดินมาหาคุณครูของเธอ
"ครูขา หนูวาดภาพมาให้ดูค่ะ"
ว่าแล้ว เด็กหญิงตัวน้อย ก็เริ่มต้นการเปิดสมุด พร้อมกับบอกเล่า
"หน้านี้ หนูวาดภาพ..... มีเรื่องดังนี้ค่ะ...."
เสียงบอกเล่าของเด็กน้อย ดังเจื้อยแจ้วผสมกับเสียงหัวเราะในบางครั้ง
ดูเหมือนเด็กหญิงมีความสุขยิ่งนักที่ได้บอกเล่าผลงานของเธอให้คนอื่นได้รับรู้
ไม่เพียงเด็กน้อยหรอกนะ ที่มีความสุข
เพื่อนๆ ของเธอก็มีความสุข ที่ได้ฟังเรื่องราวน่ารักๆ พร้อมลีลาเส้นของภาพวาดที่น่ารักเช่นกัน
ครูเองก็มีความสุข... ที่ได้เห็นพัฒนาการแห่งจินตนาการของนักเขียนและนักเล่า กำลังเปล่งประกาย งอกงาม ของลูกศิษย์ตัวน้อย...
"จินตนาการ โบกบิน พริ้วไหว
เริ่มต้น ผลิใบ งอกงาม
แตกหน่อ ต่อยอด ได้ทุกยาม
งดงาม เติมต่อ ด้วยหัวใจ
จินตนาการ โบกบิน ไม่รู้จบ
พานพบ สานต่อ เติมได้
เกิดก่อ เรื่องราว ใหม่ๆ
เติมต่อ ต้นจินตนาการ ให้งอกงาม"
เป็นจินตนาการที่ใสซื่อและบริสุทธิ์เสียนี่กระไร น่าชื่นชมยินดีกับคุณครูที่มีจิตสำนึกของความเป็นผู้ให้่ที่แท้จริง
ตอบลบวัยแห่งความงดงาม
ตอบลบ