วันอาทิตย์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ลมพัดไหว ใจหวนนึก....๒


ออกล่า
หลังจากที่ได้ทำความรู้จักกับเจ้าจิโป่มจากคราวที่แล้ว  คราวนี้เราจะออกตามล่าหาจิโป่มกันนะครับ 

วิธีการล่าหาตัวจิโป่มนั้น มีทั้งกลางคืนและกลางวันครับ
กลางคืน จะใช้ไฟส่องตามเสียงร้องของมันครับ แต่ต้องให้เบาและเงียบมากที่สุดครับ เมื่อเจอตัวก็จับใส่ข้อง
กลางวัน ส่วนใหญ่ก็มักใช้เสียมขุดหรือเอาน้ำกรอกเพื่อให้มันคลานขึ้นมาจากรู (จิโป่ม ไม่ชอบน้ำ)  

ผมชอบหาจิโป่มตอนกลางวันมากกว่าครับ 

แต่ก่อนออกเดินทางตามล่าหาจิโป่มนั้น เราก็ต้องเตรียมหาเครื่องไม้เครื่องมือที่สำคัญก่อน ซึ่งก็ประกอบด้วย
เสียม เอาไว้ขุด
ข้อง หรือ ถัง หรือ ขวดพลาสติก เอาไว้ใส่ตัวจิโป่ม
และขวดน้ำดื่ม เอาไว้ดื่มยามกระหายให้คลายเมื่อย

เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อม เราก็ออกเดินทางได้แล้วครับ....

การหาจิโป่มให้สังเกตรูของมันจากขวย (กองดินที่นูนขึ้นมานิดๆ ) ซึ่งขวยจิโป่มบางรูจะเป็นกองขวยขนาดพูนเท่าฝ่ามือ หรือเป็นขวยเล็กๆ อุดรูไว้เท่านั้น  ซึ่งพบได้ตามคันนา ทุ่งหญ้า ใต้ต้นไม้ หรือแม้กระทั่งบริเวณบ้านเรือน  
โดยปกติรูที่พบจะลึกประมาณ 12  ช่วงศอก  แต่ถ้าฝนตกหรือหน้าฝน รูของมันจะตื้นขึ้นมาอีกเท่าตัว ใช้เสียมขุดแป๊บๆ ก็ได้ตัวแล้ว บางทีนะหากโชคดีหน่อยก็จะได้ถึง 2 ตัวในรูหนึ่งทีเดียวเลยล่ะ
เวลาขุดเราจะถากขวยจิโป่มด้วยเสียมเพื่อหารูของมันก่อน จากนั้นจึงค่อยขุดตามรูไป รูมันจะใหญ่ขึ้นและเล็กลงๆ นั่นแสดงว่าใกล้เจอตัวมันแล้ว การขุดตอนนี้จะต้องระมัดระวังมือ อ่อนแรงในการขุดอีกนิด เพราะเสียมอาจถูกตัวมันขาดได้ แต่บางทีมันจะมีรูหลอกซึ่งทำให้เราหลงได้ เมื่อขุดไล่มันไปเรื่อยๆ หากเราเอานิ้วแหย่ไปในรู เราจะสัมผัสถึงหนามที่ขาหลังมัน เราก็จะเอาเสียมขูดดินอย่างแผ่วเบาแล้วจะเห็นตัวมันมุดอยู่ในรู เราก็ใช้มือดึงขาหลังมันออกมาอย่างแผ่วเบา ตอนนี้ต้องระวังเพราะอาจโดนขามันดีดและโดนกัดได้ แต่มันไม่เจ็บมากหรอก
จากการได้ลงมือขุดจิโป่ม เราอาจจะได้จิโป่มแก่ตัวใหญ่สีน้ำตาลเข้ม ปีกยาวใหญ่ หรือตัวเล็กสีน้ำตาลอ่อน ปีกยังไม่ยาวดีนัก ก็แล้วแต่วาสนานะ เมื่อเห็นตัวแล้วให้จับตัวมันยัดใส่รูข้อง ถัง หรือขวดพลาสติก อย่างระมัดระวัง ไม่อย่างนั้นมันอาจกระโดดหลุดมือไปได้ง่ายๆ พาลต้องเสียเวลาในการตามจับอีก จากนั้นก็เมียงมองหาขวยต่อไป
การออกล่าขุดหาจิโป่มจะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้จำนวนมากพอตามที่ต้องการ จึงค่อยกลับบ้าน

ขอตัวไปขุดจิโป่มต่อก่อนนะครับ แล้วเราจะได้จิโป่มไปทำอาหารกัน....

1 ความคิดเห็น: