ผมเห็นความจริงใจที่ได้ฟังคำพูดจากความรู้สึกของเด็กๆ
ความเหมือนที่แตกต่าง ในมุมมองแต่ละมุม ย่อมไม่เหมือนกัน
ผมเชื่อว่า "ทุกสิ่งย่อมมีคุณค่าในตัว" ...
เรื่องราวของ "ผักบุ้ง" ..
เรื่องราวบางส่วนจากบันทึกความสุข
พี่นุ ชั้น ป.6 เขียนมาส่งให้ผมตรวจในช่วงเปิดเรียน Quarter 2 ผมสงสัยว่าทำไมพี่นุถึงเขียนบทกลอนเรื่องผักบุ้งนี้ขึ้นมา เขาบอกกับผมว่า.."ผมไปอ่านกลอนบทหนึ่งมา ทำนองคล้องจองดี ผมเลยแต่งขึ้นมาใหม่ให้เกี่ยวกับผักบุ้งที่ผมปลูกไว้กินที่บ้านครับ" พี่นุอธิบายให้ผมฟัง...
เด็กน้อยผู้ที่จะนำผักบุ้งเพียงใบเดียวไปฝากคุณแม่
พี่เช็ค ป.1 ดำนาอยู่ท้องทุ่งแปลงนาของโรงเรียนด้วยกันกับผม ในขณะนั้นเอง เขาก็เอื้อมมือไปเด็ดยอดผักบุ้งที่เลื้อยลงมาในนา ผมจึงถามว่าจะเก็บผักบุ้งไปให้ใครครับ พี่เช็คบอกผมว่า "ผมจะเก็บเอาผักบุ้งไปให้แม่ทำกับข้าวครับ" คุณค่าที่สะท้อนจากความใสๆ ของเด็กน้อย...
ผักบุ้งของเด็กชายมือขวา
พี่เหน่ง ป.3 ผมดำนาอยู่ใกล้ๆ กับพี่เหน่ง ผมสังเกตทุกอริยบทที่เขาทำกิจกรรม เขาเดินเก็บเด็ดยอดของผักบุ้งด้วยมือเพียง 1 ข้าง แล้วนำแต่ละยอดมารวมไว้ที่หน้าเสื้อที่ใช้ปากกัดขอบชายเสื้อเอาไว้.. ครั้งหนึ่งผมสังเกตุเชือกรองเท้าเขาหลุดผมก็เลยบอกให้เขาผูกเชือก เขาบอกผมว่าผมไม่สามารถผูกได้ครับคุณครู ผมจึงช่วยเขาผูกเชือกรองเท้า!! ...
-------------*****------------------
กลับบ้านเย็นนี้ผักบุ้งสดๆ จากความตั้งใจของเด็กๆ คงได้เป็นอาหารมื้อค่ำที่แสนอร่อยลิ้น คลุกเคล้าเรื่องราวการดำนาที่ได้ทำ จากเสียงใสๆ ที่จะบอกเล่าให้ทุกคนที่บ้
ผักบุ้งสดจิ้มน้ำพริก ผักบุ้งลวก หรือผัดผักบุ้งไฟแดง
ตอบลบรสชาติของอาหารจานผักบุ้งเย็นนี้ คงน่ากินยิ่งนัก เพราะได้กลิ่นไอของความรัก ความพยายาม จากสองมือน้อยๆ ที่มีความตั้งใจ เพื่อคนในบ้านที่คิดถึงและผูกพัน
มูลค่าทางจิตใจที่ผู้ได้สัมผัสจากความงามสะท้อนของเด็ก น่าประทับใจแทนคณะครูทางโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนายิ่งหนัก
ตอบลบ