วันพฤหัสบดีที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2553

เสียงฝนพรำ...


กลางดึกสะงัดของค่ำคืน ฉันได้ยินเสียงฝนพรำ..
นก กา และสัตว์ต่างๆ นานา พากันออกมาร่ายรำกันอย่างเฮฮา
ฉันได้ยินเสียงฝนตกกระทบหลังคาอย่างมีความสุขในเวลานนั้น
ฉันได้ยินเสียงอึงอ่าง กบ เขียด หรือกระทั่งจิ่งหรีดเรไรร้องระงม
ฉันได้ฟังเสียงของสายลมที่พัดมากระทบต้นไม้ พร้อมกับเสียงฟ้าร้อง...

ฉันเดินออกไปนอกห้องก้าวแรก..
ฉันได้สัมผัสกับสายลมที่เย็นฉ่ำ มาพร้อมกับละอองฝนเม็ดเล็กๆ มากระทบใบหน้า
ฉันไม่กลัวที่ตัวเองจะเป็นหวัด ฉันมีความสุขในตอนนั้น...

ฉันย้อนกลับย้อนมองอดีต เมื่อคราวฉันเป็นเด็ก ฉันมีความสุขที่โดนฝนตกกระทบ
คุณแม่ของฉันมักเข้ามาห้าม เมื่อฉันเล่นกับสายฝน เพราะกลัวฉันจะเป็นหวัด
ตอนนี้ฉันเล่นสายฝนได้อย่างระลื่น พร้อมคิดถึงคุณแม่ที่เคยพร่ำเตือนฉันเมื่อครั้งยังเยาว์...
.

2 ความคิดเห็น:

  1. ความห่วงใยของแม่มีให้ลูกเสมอและตลอดเวลา

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณกาลเวลาในอดีตที่ทำให้เราหวนคำนึงคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ ด้วยรอยยิ้ม

    ตอบลบ