วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553

อัศวินขี่ม้าขาว...

ตอนผมเป็นเด็กผมชอบนอนกับคุณยายมาก..
ทุกคืนก่อนนอนคุณยายจะเล่านิทานให้ผมฟัง
และมีตัวละครที่ผมชอบมากสมัยเด็ก คือ “อัศวันขี่ม้าขาว”
คนบางคนใช้ชีวิตทั้งชีวิตรอคอยอัศวินขี่ม้าขาว
คลายเด็กที่เฝ้ารอของขวัญวันเกิดด้วยใจจดจ่อ...
            แต่การที่เรารอคอยแต่อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วย ผมคิดว่าเป็นการรอคอยที่ไร้เหตุผมมากครับ  จริงๆแล้วไม่มีใครในโลกที่สามารถเป็นตัวแทนของบุคคลที่สมบูรณ์ในความฝันของ ใครได้..
ผมเชื่อว่า..ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วไม่มีแม่ พ่อ ลูก ญาติ  เพื่อนๆหรือคนรักที่สมบูรณ์อย่างแท้จริง..
 
เพราะฉะนั้น...
เราอย่าได้เฝ้ารออัศวินขี่ม้าขาวเลย แต่จงสร้างมันขึ้นจากตัวของเราเองนะครับ ผมคิดว่าตัวผมเองนี่แหละ คือ...อัศวินขี่ม้าขาว..

1 ความคิดเห็น:

  1. อัตตาหิ อัตตโน นาโถ: ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

    ยืนด้วยตนเอง แล้วเราจะยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
    อาจจะไม่สูงใหญ่ แต่ก็ยิ่งใหญ่ในใจเรา....

    ตอบลบ