วันอังคารที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ว่าด้วย.....น้ำตา


น้ำตา..

บางทีก็บ่งบอกว่า..อ่อนแอ

บางทีก็บ่งบอกว่า..รัก

บางทีก็บ่งบอกว่า..อาวรณ์

ไฉนเลย..ฉันจะเข้าใจความหมายของน้ำตาตัวเอง..


น้ำตา...

บางคราวบ่งบอกว่าผิดหวัง

บางครั้งบ่งบอกว่าปิติ

จะเอาอะไรแน่นอน แม้สิ่งที่เราสามารถควบคุมได้

แต่เราไม่สามรถควบคุมให้คนอื่นแปลความหมายของมันได้อย่างถูกต้อง

ที่สุดแล้ว...มีแต่ตัวเราเท่านั้นที่รู้ว่ามันคืออะไร


วันอาทิตย์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เพราะตัวเรา


เพียงเพราะเรา


หลากหลายเรื่องราวชีวิต
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์
เพราะตัวเราที่จะจับมาผูกติดกับความรู้สึก
เพียงเพราะเราที่ทำร้ายตนเอง 

คิดบวก ใจก็เบา
ความสุขก็ตามมา
 

วันอาทิตย์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ผ่านมา...แล้วจากไป

ในชีวิตหนึ่ง
เราต่างมีโอกาสทักทาย...ทั้งกับเรื่องที่เศร้าเสียใจและเรื่องราวดีๆ

 
เรื่องที่น่าเศร้าโศกเสียใจ
แม้เราได้พบเจอมาหลายครั้ง...
แต่เราก็กล่าวอำลามันมาได้ทุกครั้ง

เรื่องราวดีๆในชีวิต

แม้นจะปิติอิ่มใจ....
แต่ไม่นาน เมื่อผ่านเข้ามาแล้วก็จากไป






ทั้งเรื่องเศร้าและเรื่องดีๆ
ไม่มีสักครั้งที่ผ่านมาแล้วไม่ผ่านออกไป

ทุกสิ่ง ทุกเรื่องราว ล้วนผ่านเข้ามา....เพื่อผ่านออกไป
คงเหลือไว้....เพียงร่องรอยความทรงจำ

สุขไม่นาน
เศร้าก็ไม่นาน เช่นกัน

เมื่อพบเจอ...ทั้งสุขหรือทุกข์
สำคัญที่......เราจะอยู่กับมันอย่างไร

วันเสาร์ที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2555

โอกาสมีน้อย แต่สูญเสียได้ง่าย

เปิดโอกาสให้ตนเอง
เปิดโอกาสให้คนอื่น

เมื่อมีโอกาส...จงกล้าฉกฉวย
ทำโอกาสนั้นให้ดีและมีคุณค่า
โชคดีเพียงใดกับโอกาสที่เราได้พบเจอ

"โอกาสมีน้อย แต่สูญเสียได้ง่าย"

เมื่อโอกาสมาเยือน...
จะปล่อย...หรือคว้าเอาไว้
เราเท่านั้น...คือคนเลือก

วันศุกร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ปัญหาคือบทเรียนชีวิต

ชีวิตแต่ละคนย่อมมีปัญหา
ปัญหาก็เสมือนบททดสอบของชีวิต
เมื่อมีปัญหา อย่าหนีปัญหา

จงเรียนรู้จากปัญหา....เรียนรู้เพื่อจะผ่านมัน
เมื่อผ่านปัญหานั้นได้....เราจะปิติและมีพลัง

ปัญหาทำให้เราได้เรียนรู้
ปัญหาทำให้เราพยายาม
ปัญหาทำให้เราแข็งแกร่ง
ปัญหาทำให้เราเป็นคนโดยแท้จริง

--ขอบคุณทุกปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิต--


วันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ความรู้กับความเข้าใจ



เมื่อฟัง...ได้ความรู้
เมื่อดู...ได้ความรู้
เมื่ออ่าน...ได้ความรู้
เมื่อลงมือ...ได้ความเข้าใจ


วันเสาร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2555

กำลังใจจากตนเอง

กำลังใจ
ใครๆ ก็ต้องการ

กำลังใจจากตนเอง คือต้นน้ำแห่งกำลังใจที่สำคัญ
แม้ว่า...กำลังใจจากคนอื่น....จะเป็นสิ่งที่ปรารถนาเช่นกัน

แต่หากเรามัวเฝ้ารอจากคนอื่น...เราคงต้อง "รอ"อยู่เสมอ

กำลังใจจากตนเองนั้น...เราไม่ต้องเฝ้ารอ
ให้ได้อย่างไม่จำกัด....เติมได้ทุกเวลาที่เราต้องการ
แม้จะเป็นกำลังใจเล็ก...แต่เมื่อรู้ที่จะให้กำลังใจตนเอง
กำลังใจจากคนอื่น ก็จะเป็นผลพลอยได้ที่มีมา

รักตนเอง ให้กำลังใจตนเอง ชีวิตมีความสุข

การให้อภัย

 
To forgive is to set a prisoner free
and discover that the prisoner was you.

การให้อภัย คือ...
การปล่อยนักโทษคนหนึ่งเป็นอิสระ

แล้วคุณจะค้นพบในเวลาต่อมาว่า
ที่แท้นักโทษผู้นั้น คือตัวคุณเอง

วันศุกร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ชีวิตคือการเรียนรู้


ชีวิตคือการเรียนรู้
เรียนรู้ความรู้
เรียนรู้ตนเอง
เรียนรู้สรรพสิ่ง
เรียนรู้ชีวิต

ไม่ว่าสุขหรือทุกข์
ชัยชนะหรือความพ่ายแพ้
ต่างก็เป็นบททดสอบชีวิต ที่ทำให้เราได้เรียนรู้

ขอบคุณโอกาส
ขอบคุณสรรพสิ่ง
ขอบคุณประสบการณ์
ขอบคุณทุกบทเรียนที่ทำให้ได้เรียนรู้


วันพฤหัสบดีที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เสียง....ความเงียบ

เสียง...ความเงียบ…
เสียงที่ทุกคนไม่ยินดีที่จะรับฟัง

เสียง...ความเงียบ....
เสียงที่ไม่ค่อยจะได้ยินบ่อยนักในชีวิตคนเรา

ท่ามกลางเสียงที่อยากได้ยิน และเสียงที่ไม่อยากจะได้ยิน
มีเสียง.... ความเงียบ.....ที่ส่งเสียงเรียกหาอย่างไร้คนฟัง..

เวลามีความสุข.....
ทุกสรรพเสียง ช่างสดใสน่าสดับฟัง ราวบทเพลงขับกล่อม

และ.....เวลาที่จมอยู่กับความทุกข์......
เสียงร่ำไห้ ดังกึกก้องในอุรา พร้อมระเบิดออกมา

แล้วเวลาใดเล่า.....จึงจะเป็นเวลาแห่งความสงบงันของหัวใจ
เสียง.....ที่ชัดเจน และซื่อสัตย์กับเราที่สุด 


เสียง....ความเงียบ.....
คือเสียงของหัวใจและสัญชาตญาณ....ที่นับวันจะสูญหาย

"เราฟังเสียงคนอื่นมากเกินไป จนละเลยหัวใจของตัวเอง" 

วันพุธที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เรียนรู้กับความโดดเดี่ยว

ท่ามกลางโมงยามแห่งความโดดเดี่ยว ..

หากเราเรียนรู้ที่จะ .. อยู่ตามลำพังกับเสียงหัวใจตนเอง

เรียนรู้ที่จะ .. สดับฟังถ้อยคำจากความเงียบ

เรียนรู้ที่จะ .. ขับเคลื่อนลมหายใจอยู่ในโมงยามแห่งปัจจุบัน

เรียนรู้ที่จะ .. เปิดเปลือยจิตออกสัมผัสโลกตามที่เป็นจริงอย่างกล้าหาญ

และเรียนรู้ที่จะ .. เผชิญหน้ากับความไม่เที่ยงแท้แห่งชีวิตด้วยความเข้าใจ





อยู่กับตนเองได้ .. จึงอยู่กับผู้อื่นได้

เติมเต็มให้แก่ตนเองได้ .. จึงเติมเต็มให้แก่ผู้อื่นได้

เข้าถึงจิตใจตนเองได้ .. จึงเข้าถึงจิตใจผู้อื่นได้

เมตตาตนเองได้ .. จึงเมตตาผู้อื่นได้

หากดำรงตนเช่นนี้ ...แม้จะโดดเดี่ยว .. แต่มิต้องเดียวดายเลย ...