วันเสาร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

วิถี...


วิถีแห่งชุมชน
วิถีแห่งการพึ่งพาอาศัย
วิถีงดงาม สดใส
วิถีเชื่อมใจหลอมรวมเราเข้าหากัน

สัมพันธภาพเชื่อมความสัมพันธ์
มีเธอมีฉัน
มีกันและกัน
รวมเป็นหนึ่งเดียว

ร่วมเรียนรู้ ร่วมแลกเปลี่ยน
ร่วมเพียร ร่วมสร้าง อย่างกลมเกลียว
ศรัทธา เข้าใจ คือแรงเหนี่ยว
เกี่ยวเรา หลอมรวมร่วมพัฒนา



วันพุธที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เปิดเทอมอนุบาล

วันแรกของน้องๆ อนุบาลกับการมาโรงเรียน



เสียงเจื้อยแจ้ว ทักทาย
เสียงร้องไห้  อาบน้ำตา
เสียงหัวเราะ อย่างเริงร่า
เสียงเพลงแว่วมา ร้องรำสุขใจ



วันพฤหัสบดีที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ก้าวพลาด...ก้าวใหม่

เพื่อนรัก..
เธอก้าวพลาดใช่ไหม..
จงกล้าก้าวใหม่อีกครั้ง..
คราวนี้เธอต้องระมัดวัง..
อย่าให้พลาดพลั้งเหมือนครั้งเดิม..

ใครเล่าไม่พลาดพลั้ง ล้มลุก..
ทุกข์ สุข ต่างแทรกมาเสริม..
ตัวเราต้องไม่ท้อ เร่งต่อเติม..
หมั่นเพิ่ม...กำลังใจให้ตัวเอง..

วันพุธที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

อีกไม่นานจะผ่านราตรี

 

ดึกสงัด
ท้องฟ้าขมุกขมัว
ฝนปรอยโปรยทั่ว เบาบาง

อีกไม่นาน  
จะผ่านราตรีที่เวิ้งว้าง
ฟ้าสว่าง ด้วยแสง แห่งวันใหม่





วันจันทร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

สิ่งเล็กๆ


สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในสายตาของผู้ใหญ่
นั่นน่ะคือความมหัศจรรย์ที่หนูอยากรู้เชียวล่ะ

บอกว่า "ไม่นะ" "อย่านะ" ยิ่งกระตุ้นให้หนูอยากรู้จริงๆ
ก็แหม.....มันน่าอัศจรรย์จริงๆ นะ

หนูสามารถดูได้ทั้งวันโดยไม่เบื่อเลยล่ะ
อะไรก้ไม่รู้ แปลก และอัศจรรย์จัง
ดูสิ ยิ่งดู ยิ่งเพลิน

ให้อภัย


อภัยให้ทั้งคนอื่นและตนเอง...
.. สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ..
เราแก้ไขอะไรไม่ได้ ..

.. แต่เรา ..
สามารถให้อภัย .. ในสิ่งที่ผิดพลาดของตัวเอง ..
.. เพื่อเปิดโอกาสให้เรา ..
ก้าวเดินต่อไป ..อย่างมั่นคง .. ได้อีกครั้ง ..

เพียงให้อภัย
ใจก็เบา อิ่มเอมและมีความสุข

เยี่ยมเยือน เชื่อมใจ



ก้าวแรกความสัมพันธ์
ของฉันและเธอ
เพื่อมาเจอะเจอ
เป็นครอบครัวเดียวกัน


เยี่ยมเยือน เยี่ยมบ้าน
ประสานความผูกพัน
เรียนรู้เธอและฉัน
สานสัมพันธ์ เชื่อมใจ





กิจกรรมเยี่ยมบ้านนักเรียนเป็นกิจกรรมที่ทำให้ครูและนักเรียนรู้จักกันก่อนที่จะเข้ามาอยู่ในห้องเรียนเดียวกัน เป็นการสร้างความสัมพันธ์ระดับพื้นฐานที่ทำให้เกิดผลแห่งความเข้าใจกันและกันตามมา ทั้งตัวครู ผู้ปกครอง และนักเรียน เกิดความเป็นกันเองดังญาตมิตรที่จะพร้อมร่วมมือกันในการพัฒนาก้าวต่อไป

คือความงดงาม



เด็กน้อยเอย
เจ้าคือความสดใส
เจ้าคือความงดงาม

งดงามรอยยิ้ม
งดงามจินตนาการ
งดงามความสุข

สุขกับตนและมวลมิตร
สุขกับชีวิตและการเรียนรู้
สุขกับทุกสรรพสิ่งอย่างเห็นคุณค่า

เปิดรับ เปิดรู้




โลกใบนี้เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์ ถ้าไม่ออกเดินทางก็ไม่มีวันค้นพบ


อยู่ข้างใน เราก็รู้เพียงข้างใน 
อยู่ข้างนอก เราก็รู้เพียงข้างนอก 
หากเราเรียนรู้อีกด้านของกันและกัน เราก็จะค้นพบความมหัศจรรย์นั้น

วันอาทิตย์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

บางเรื่องในชีวิต

บางเรื่องที่ไม่เข้าใจ...
คิดเท่าไร ก็หาคำตอบที่สมเหตุสมผลไม่ได้
หลายครั้งอยากถามให้สิ้นความคลางแคลงใจ

แต่...นี่ล่ะชีวิต...
ไม่มีคำตอบสำเร็จรูปหรอกนะ...
โจทย์ใครก็ของใคร...
ต้อง...ตอบด้วยตัวเอง

คิดได้อย่างนี้...ก็ไม่รู้จะถามไปทำไม
ก็เรื่องราวบางอย่าง...มันก็เป็นไป เช่นนั้นเอง...

คิดอีกมุม....
บางที่...ความไม่เข้าใจ หรือ ปัญหา มันอาจจะเป็นเสน่ห์ของชีวิตอีกอย่างหนึ่ง
ที่่ทำให้เราต้องแสวงหาคำตอบ

ไหวไปในโลกหนังสือ : ครีม นายทำได้อยู่แล้วล่ะ


นี่แน่ะ ครีม โลกของเรา
ก็เหมือนกับท้องฟ้าที่มีดวงดาวดารดาษ
ไม่มีใครคนไหนที่จะเหมือนกัน
คนทุกคนแตกต่างกัน
หากคนเราแต่ละคน
เปล่งประกายระยิบระยับได้
ก็จะสามารถเนรมิตโลกให้งดงาม 


บางส่วนจาก
ครีม นายทำได้อยู่แล้วละ (クリームきみならできるさ) : ทัตสึยะ มิยะนิชิ
แปลจากภาษาญี่ปุ่นโดย จินตนา เวชสวัสดิ์
ISBN 974-443-124-5 สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น) ๘๔ หน้า ราคา ๑๖๐ บาท ปกอ่อน ปีที่พิมพ์ ๒๕๔๘


เพียงเห็นหน้าปกและรูปเล่มที่ช่างน่ารัก สีสันสดใสแสนจะมีชีวิตชีวา รูปวาดน่ารักด้วยลายเส้นสะอาดตา เรียบง่าย ของหนังสือเล่มนี้ก็อยากรู้แล้วว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรนะ เมื่อเปิดดูจึงรู้ว่าเป็นหนังสือแนวให้กำลังใจ ในเล่มมีรูปมากๆ ตัวหนังสือน้อยๆ เล่าโดย ครีม แมวจรจัดที่ยิ้มให้คนอ่านจากปกหนังสือ ครีมเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวเขาและเพื่อนๆ 


อยากให้ลองเปิดดูหนังสือเล่มนี้ เนื้อหาในเล่มนั้นอ่านเดี๋ยวเดียวก็จบ อ่านไปยิ้มไป เมื่อได้อ่านแล้วอาจทำให้อยากซื้อไปเก็บไว้อ่านอีก เผื่อในบางวันที่จิตใจเศร้าและโลกดูหมองจะได้เป็นกำลังใจด้วยถ้อยคำที่ว่า "นายทำได้อยู่แล้วล่ะ"

หนังสือเล่มเล็กนี้ชวนให้นึกถึงดวงอาทิตย์ยามเช้า เมื่อเปิดอ่านแล้ว ดูเหมือนว่าดอกทานตะวันสดใสจะพากันมาบานอยู่ตรงหน้า
(◠‿◠✿)❤•♥

ไม่สำคัญแต่สำคัญ


ไม่สำคัญแต่สำคัญ
เล่นคือการเรียนรู้
บางครั้งต้องรอคอย เฝ้าดู เนิ่นนาน
แม้เพียงสิ่งเล็กๆ ก็นำมาซึ่งการเรียนรู้

ไม่ปิดกั้น  ไม่มีเงื่อนไข
เปิดโอกาส เปิดมิติใหม่
เปิดมุมมอง ทุกอย่างเป็นไปได้
ความสุขในการเรียนรู้ก็จะเกิด

สุข และ รัก ในการเรียนรู้
เรียนรู้อย่างมีความหมาย รู้คุณค่า
เคารพ นอบน้อมทุกสรรพสิ่ง
เชื่อมโยงสู่วิถีชีวิตจริงด้วยความเข้าใจ